Od czytania człowiek tylko głupieje...

Nasz pokój żyjący, bo tak lubię nazywać salon, nie obfituje w meble. Właściwie tę trzydziestometrową przestrzeń wypełniają trzy: systematycznie upiększana przez kota kanapa, paleta na kółkach i... mebel trzeci, od początku najważniejszy.

Rok temu, kiedy przeprowadzaliśmy remont vol. 1 (vol. 2 ciągle przed nami) musieliśmy zdecydować, jak zagospodarować wnękę naprzeciwko kanapy. Wnęka ma 2 m szerokości i wyznaczają ją ściana oraz komin. Decyzja nie była trudna. Wnęka aż się prosiła o to, by zakwaterować w niej "czwartego lokatora". A lokatorem tym są w naszym domu książki.

Nie zdążyliśmy jeszcze pozamiatać dobrze poremontowego pyłu, a już wieźliśmy z marketu budowlanego upragnione sosnowe dechy. Ponieważ budżet nasz był w tamtym okresie moooocno nadwyrężony, postanowiliśmy, że kupimy na próbę jedną półkę, a w czasach lepszych uzupełnimy zestaw.

Przywieźliśmy półkę (sztuk jeden) do domu, stwierdziliśmy, że prezentuje się świetnie i że jeśli dorzucimy jeszcze dwie, będzie już całkiem przyzwoicie. Pojechaliśmy zatem ponownie do sklepu i przywieźliśmy rzeczone dwie półki. Ale kiedy wisiały już trzy, jednogłośnie uznaliśmy, że kolejne trzy zamkną temat regału, w związku z czym po raz trzeci tego dnia zapakowaliśmy się do samochodu i wyruszyliśmy do marketu.

Kiedy mieliśmy już komplet, nie mogąc wytrzymać z podekscytowania, zdecydowaliśmy się "przymierzyć" książki do półek. Na chwilę, żeby zobaczyć jak wyglądają, a następnie je zdjąć i w niedługim czasie pomalować surowe sosnowe drewno.

Nie będziecie zapewne zaskoczeni, jeśli powiem, że książki "przymierzały" się do półek przez okrągły rok :-) Dopiero dwa dni temu poczułam w sobie tę moc, aby w końcu zrobić z regałem porządek.

Nabyłam więc farbę, lakier, zrzuciłam książki i oddelegowałam Konkubenta do ich posegregowania, sama zaś chwyciłam za wałek i w niespełna dwa dni półki były gotowe.

Oto efekt:

Początkowo zastanawialiśmy się, czy nie zabejcować półek na kolor zbliżony do koloru drzwi, ale ponieważ niedawno okazało się, że drzwi zostaną przemalowane na biało, nic już nie usprawiedliwiało takiego wyboru.

Dziś, po ułożeniu książek na półkach stwierdzam, że biała farba była doskonałą decyzją, ponieważ książki są o wiele lepiej wyeksponowane, nic z nimi nie konkuruje. Uwielbiamy ten mebel, zwłaszcza, że daje możliwość zamontowania jeszcze co najmniej dwóch półek, co oznacza, że nie musimy się na razie przerzucać z księgarni na bibliotekę. A księgarnię mamy tuż pod domem :-) (zresztą, my tu wszystko mamy pod domem - nawet balony na wino, patrz post pierwszy ;-).

Mam nadzieję, że w przyszłości (najlepiej niedalekiej), w naszym kąciku rozrywkowym znajdzie się sprzęt grający z prawdziwego zdarzenia, bo akustykę mamy w mieszkaniu naprawdę niezłą.

Bardzo nie chciałam, aby regał przekształcił się w miejsce zrzutu, gdzie książki mieszałby się z przedmiotami różnego pochodzenia, dlatego tylko jedna półka dostała zezwolenie na przechowywanie rzeczy innych i znajdują się na niej gazety i świeżo nabyte "filce", stojące na straży porządku:

Oprócz filców regał zamieszkują zupełnie nierzucający się w oczy lokatorzy, jak na przykład Pan Robot:

Niestety półki, jak wszystkie powierzchnie płaskie w naszym domu, wodzą na pokuszenie i często muszę gonić Konkubenta ze szmatą, żeby pozgarniał swoje precjoza, które lubią się tam czasem zagnieździć :-)

I pomyśleć, że impulsem do pomalowania półek regału był plan malowania półki do kuchni. Półki, której jeszcze nie kupiłam :-) Ale zapas farby już jest, więc wkrótce znowu dorwę wałek i oddam się temu relaksującemu zajęciu, jakim jest "tworzenie" w oparach farby.